نویفرت

دسته: معماری
بازدید: 81 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 7135 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 109

راه‌پله و پلكان‌های فرار بر اساس ضوابط این دستورالعمل، پله‌های فرار، اعتباری به عنوان خروج اصولی ندارند و لذا استفاده از آنها در ساختمان‌هایی كه از این پس ساخته شوند، به منظور جایگزینی با خروج‌های معتبر (درگاه خروج، گذرگاه خروج، خروج افقی، پلكان خروج و ) مجاز نخواهد بود پله‌های برقی و پیاده‌روهای متحرك بر اساس ضوابط این مقررات، پله‌ها و پلكان‌ه

قیمت فایل فقط 4,900 تومان

نویفرت

دسترسی خروج

دسترسی خروج، آن بخش از راه خروج است كه به ورودی یك خروج منتهی می‌شود. حداكثر طول دسترس خروج باید به طور كلی با مقادیر مندرج در جداول زیر مطابقت داشته باشد، مگر آنكه در بخش ضوابط اختصاصی راه‌ها خروج بر حسب نوع تصرف به گونه دیگری تصریح شود.

طول مسیر دسترسی به خروجی‌ها باید در روی كف و در طول محور مركزی راه عبور معمول و از فاصله 30 سانتیمتری مانده به دورترین نقطه هر فضا تا وسط در خروج و در مورد پله‌های واقع در مسیر، طول خط شیبی كه دماغه پله‌ها را به هم وصل می‌كند، اندازه‌گیری شود.

تمام راهروهایی كه به عنوان دسترس خروج برای تخلیه افرادی با تعداد بیش از 30 نفر درنظر گرفته شوند، باید توسط ساختاری با حداقل 1 ساعت مقاوم حریق از دیگر بخش‌های بنا مجزا شده و درهایی كه به آنها باز می‌شوند، دارای زمان دست كم 20 دقیقه محافظت حریق باشند. طرح و نصب این درها باید به گونه‌ای باشد كه احتمال نشت دود از آنها به حداقل ممكن كاهش یابد.

جدول حداكثر طول دسترس خروج در موارد مختلف

مشخصات	حداكثر فاصله مجاز به متر
مكانهایی كه دارای محتویات پرخطر هستند	23
بناهایی كه مجهز به شبكه بارنده نیستند	60
بناهایی كه تماماً به شبكه بارنده تائید شده مجهزند	76

اجزای تشكیل دهنده راه خروج

درب‌ها:

تمام درب‌هایی كه در راه خروج واقع می‌شوند، باید دست كم 80 سانتیمتر عرض مفید داشته باشند. فضاهایی با مساحت 5/6 مترمربع و كمتر، چنانچه مورد استفاده معلولان جسمی قرار نگیرند، استثنائاً می‌توانند با دربهایی دارای حداقل 60 سانتیمتر عرض مفید به راهروهای دسترس خروج باز شوند.

در مواردی كه از درهای دو لنگه استفاده شود، دست كم یكی از لنگه‌ها باید دارای 80 سانتیمتر عرض مفید باشند. همچنین هیچ در یك لنگه نباید از 120 سانتیمتر بیشتر باشد.

سطح كف، در دو سمت هر در یا درگاه باید افقی و هم‌تراز باشد. ایجاد اختلاف سطح در دو قسمت درگاه‌ها تا فاصله دست كم به اندازه عرض بزرگترین لنگه در مجاز نخواهد بود، مگر در مورد درب‌های خروجی واقع در جداره‌های خارجی خانه‌های یك یا دو خانواری كه سطح كف بیرون درگاه‌ها می‌توانند حداكثر 20 سانتیمتر نسبت به سطح كف درون درگاه پایین‌تر باشد.

تمام درب های واقع در راه خروج باید از نوع لولایی (كه بر پاشنه می‌چرخند) بوده و در موارد زیر، موافق خروج باز شوند"

الف) درهای واقع در دوربندهای خروج؛

ب) درب‌های واقع در فضاهای پرمخاطره؛

ج) درب‌های مربوطه به اتاق‌ها و فضاهای با تراكم 50 نفر و بیشتر.

درهای كشویی افقی، كركره‌ای قائم یا گردان، چنانچه در بخش ضوابط اختصاصی راه‌های خروج بر حسب نوع تصرف استفاده از آنها مجاز اعلام شوند، باید حسب مورد با ضوابط عمومی این بخش مطابقت داشته باشند.

درهای واقع در راه‌های خروجی باید طوری طرح، ساخته، نصب و تنظیم شوند كه در تمام اوقات استفاده از بنا از سمت داخل به آسانی و فوریت قابل باز شدن بوده و هیچ عامل بازدارنده‌ای ماندن قفل كردن، كلون، كشو و غیره مانع خروج به موقع یا فرار متصرفان نشود.

در مواردی كه برای درها قفل پیش‌بینی می‌شود، باید از انواع ساده انتخاب شده و باز كردن آن مهارت و تلاش خاصی لازم نداشته باشد. همچنین هر متصرف باید بتواند بدون نیاز به كلید یا وسیله دیگر، آن را از داخل به فوریت باز كند. در‌های واقع در جداره‌های بیرونی ساختمان‌ها، از این قائده مستثنی بوده و می‌توانند قفل كلیدخور داشته باشند، مشروط بر اینكه:

• تا حد امكان در تمام اوقات استفاده از بنا، قفل نباشند و تدابیر لازم برای اطمینان از این منظور اتخاذ شده باشد.
• در مواقع قفل بودن دربها، هر كلید همواره بر روی قفل یا در نزدیكترین فاصله به گونه‌ای قرار گیرد كه هر متصرف در هنگام خروج، آن را یافته و بتواند سریعاً قفل را باز كند. به غیر از درهای واقع در جداره‌های بیرونی ساختمان‌ها، در سایر موارد نیز می‌توان از درهای با قفل كلیدخور استفاده نمود، مشروط بر آنكه قفل و كلید از نوعی انتخاب شوند كه در مواقع قفل بودن در، كلید را نتوان از قفل خارج كرد.

نصب و استفاده از یك كلون یا زنجیر ایمنی فقط برای درب‌های خروج واقع در خانه‌های یك یا دو خانواری و واحدهای مسكونی مستقل، مانند اتاق‌های هتل، متل، مسافرخانه و نظایر آن مجاز است، مشروط بر آنكه كلون در ارتفاع حداكثر 120 سانتیمتری از كف تمام شده نصب شود و باز كردن آن نیازی به كلید نداشته باشد.

چف، بست و جزئیات ارجرایی درب‌های دو لنگه واقع در راه خروج باید چنان باشد كه برای باز شدن هر لنگه، نیازی به باز كردن لنگه دیگر نبوده و هر كدام از لنگه‌ها، به طور مستقل قابل باز شدن باشند.

درهای خود بسته شو، مانند درب‌های دوربند پلكان‌های خروج یا برخی از خروجی‌های افقی، نباید هیچگاه در وضعیت باز نگهداشته شوند. استثنائاً در بناهایی كه محتویات آنها كم مخاطره یا معمولی باشد و نیز در هر مورد كه مقام قانونی مسئول تشخیص دهد، درها را می‌توان از نوع خودكار بسته شو انتخاب نمود، مشروط بر آنكه نظام خودكار بسته شدن آنها مورد تایید قرار گیرد.

درب‌های گردان

درب‌های گردان باید از لحاظ ساخت، چگونگی نصب، حداكثر تعداد چرخش در دقیه و عرض مفید و سایر مشخصات، مورد تایید مقام قانونی مسئول باشد.

در راهروهای خروجی، استفاده از دربهای گردان مشروط به رعایت ضوابط زیر خواهد بود:

• ضوابط خاص راه‌های خروج بر حسب نوع تصرف، مانع نصب این گونه درب‌ها نباشد.
• حداكثر عرض خروج اختصاص یافته به درب‌های گردان از 50 درصد كل عرض خروج لازم بیشتر نشود.
• ظرفیت خروج هر در گردان، حداكثر 50 نفر درنظر گرفته شود.
• در فاصله 3 متری از دو انتهای پایینی یا بالایی، هیچ راه پله‌ای واقع نشده باشد.
• در فاصله حداكثر 3 متری هر در گردان در همان دیوار، یك در لولایی با همان عرض وجود داشته باشد، مگر آنكه مقام قانونی مسئول وجود چنین دری را ضروری تشخیص ندهد.

درب‌های كشویی افقی، كركره‌ها و شبكه‌های قائم

الف) نصب دربهای كشویی با ریل افقی و همچنین درب‌ها، كركره‌ها و شبكه‌های ایمنی با ریل قائم، در درگاه‌هایی كه بخشی از راه خروج به شمار آیند، مشروط به رعایت ضوابط زیر خواهد بود:

• در تمام اوقات تصرف، از هر دو طرف به راحتی قابل باز شدن باشند و چنانچه عموم مردم در بنا رفت و آمد می‌كنند، به وضعیت كاملاً باز ثابت شوند. البته درب‌های كشویی افقی خود بسته شو كه دارای ساعت محافظ حریق می‌باشند و در‌های واقع در خانه‌های یك یا دو خانواری، از این قائده مستثنی خواهند بود.
• در مواردی كه دو یا چند راه خروج پیش‌بینی می‌شود، بیش از نصب عرض كل درگاه‌های خروج به درب‌های كشویی افقی یا كركره‌ای قائم اختصاص داده نشود.
• درب‌های كشویی افقی در درگاه‌هایی كه بیش از 50 نفر را تخلیه می‌كنند، نصب نشوند.
• درب‌های كشویی افقی از هر دو طرف و درهای كركره‌ای قائم از سمت داخل، به راحتی و بدون نیاز به وسیله خاص، قابل باز شدن باشند.
• در تمام مواردی كه از نیروی برق برای باز و بسته شدن درب استفاده می‌شود (مانند درب‌های مجهز به سلول فتوالكتریك، درب‌های دارای پادری فشاری و غیره)، درب باید به گونه‌ای طرح، نصب و نگهداری شود كه در صورت قطع برق، به روش معمولی و به راحتی قابل باز و بسته شدن باشند.
• در مواردی كه از نظام مركزی كنترل كننده برای باز و بسته كردن همزمان درب‌ها استفاده می‌شود، درب‌های خروج تابع ضوابط بعضاً متفاوتی خواهند بود كه توسط مقام قانونی مسئول تعیین خواهد شد.
• در هر مورد كه مطابق ضوابط این مقررات، نصب درب‌های گردان مجاز اعلام شده باشد، نصب كنترل كننده‌های گردان یا سایر وسایل مشابهی كه برای كنترل عبور یكطرفه اشخاص مورد استفاده قرار گیرند، نیز مجاز خواهد بود، مشروط بر آنكه موقعیت آنها مانع خروج یا فرار به موقع متصرفان نباشد و چرخش آنها به صورت آزاد و موافق خروج انجام گیرد. به هرصورت، هر كنترل كننده گردان نباید برای بیش از 50 متصرف به كار گرفته شود و كل عرض خروج اختصاص داده شده به كنترل كننده‌ها و سایر درب‌های گردان نباید از 50 درصد كل عرض خروج لازم بیشتر باشد.

خروج‌های افقی

خروجی افقی، عبارت است از خروج از یك بنا به مكانی امن در برابر حریق در بنایی دیگر یا در همان بنا كه سطح كف آنها تقریباً در یك تراز واقع شده باشد. خروج افقی می‌تواند راهی باشد كه با عبور از میان موانع حریق یا با دور زدن حریق از گذرگاه‌ها خروج به مكانی امن در همان بنا منتهی شود، مشروط بر آنكه اولاً آن دو بخش تقریباً هم‌سطح باشند و ثانیاً آن مكان بتواند به عنوان یك فضای محافظت شده، ایمنی كافی در برابر آتش و دود ناشی از حریق در بخش دیگر و تمام بخش‌های واقع در آن بنا را تامین كند.

در طرح و محاسبه ظرفیت‌ راه‌های خروج هر بنا، خروج افقی می‌تواند به عنوان جانشین برای بخشی از راه‌ خروج مورد استفاده قرار گیرد، مشروط بر آنكه ظرفیت دیگر راه‌های خروج بنا (پلكان، شیبراه و درگاه‌هایی كه به بیرون بنا باز می‌شوند) از 50 درصد كل ظرفیت راه خروج مورد نیاز تمام بنا كمتر نباشد.

هر بخش از بنا و هر منطقه حریق در داخل بنا كه به یك خروج افقی مربوط  گردد، باید دست كم دارای یك خروج دیگر غیر از خروج افقی، مانند پلكان خروج یا درگاه منتهی به بیرون بنا نیز باشد، در غیراینصورت منطقه حریق مورد نظر به عنوان بخشی از منطقه حریق مجاور كه دارای پلكان یا درگاه خروج منتهی به بیرون است، محسوب خواهد شد.

خروج‌های افقی باید به گونه‌ای طرح و تنظیم شود كه از هر دو طرف آنها راه عبور پیوسته و قابل دسترسی تا یك پلكان خروج یا دیگر خروج‌های منتهی به بیرون بنا در طرف دیگر فراهم باشد.

مساحت فضای پناهدهی در هر یك از دو طرف خروج‌های افقی باید برای تمام متصرفان هر دو طرف تكافو نماید. به این منظور، در هر طرف باید به ازای هر نفر، دست كم 3/0 مترمربع مساحت خالص درنظر گرفته شود.

در تمام اوقاتی كه یكی از فضاهای طرفین خروج افقی تحت تصرف قرار دارد، هیچ یك از درب‌هایی كه باعث دستیابی متصرفان هر طرف به فضاهای سمت دیگر می‌شود، نباید قفل باشد.

برای خروج افقی از فضایی در یك طرف دیوار مانع حریق به فضای طرف دیگر و بالعكس، چنانچه از درهای لولایی استفاده شود، باید دو بازشو در كنار هم درنظر گرفته شوند و هر یك از درب‌های فقط در جهت خروج عمل كنند.

چنانچه بین كف‌های واقع در دو طرف خروج افقی، اختلاف سطح وجود داشته باشد، كف‌ها باید فقط با شیراب‌ها به هم مربوط شوند. طرح و اجرای راه‌پله در این موارد ممنوع است.

راه پله و پلكان

تمام راه‌پله‌ها و پلكان‌هایی كه در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، به استثنای پله‌های واقع در راهروهای دسترسی به ردیف صندلی‌های در تصرف‌های تجمعی ـ كه خود تابع ضوابط خود هستند ـ باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.

تمام پلكان‌هایی كه در راه خروج واقع شوند، ‌باید دارای ساختاری پایدار و ثابت باشند. عرض راه پله‌ها و پاگردها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر كاهش یابد.

پاخور تمام پله‌ها باید از یك جنس و با نوع پرداخت بوده و تمام تدابیر لازم به منظور ممانعت از لغزندگی بر روی سطح آنها اتخاذ گردد.

هر راه پله باید دست كم 110 سانتیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر آنكه مجموع تعداد متصرفان تمام طبقات استفاده كننده از راه پله كمتر از 50 نفر باشد كه در آن صورت عرض مفید می‌تواند به حداقل 90 سانتیمتر كاهش داده شود. همچنین هر راه پله باید دست كم 205 سانتیمتر تا سقف بالای خود ارتفاع داشته و بین هر دو پاگرد متوالی آن، حداكثر فاصله قائم 370 سانتیمتر باشد.

ارتفاع هر پله حداكثر 18 سانتیمتر و حداكثر 10 سانتیمتر خواهد بود و هر كف پله باید حداقل 28 سانتیمتر پاخور و حداكثر 2 درصد شیب داشته باشد. حداكثر اختلاف یا رواداری مجاز بین اندازه‌های هر دو كف یا هر دو ارتفاع متوالی، 2/1 سانتیمتر و در مورد تمام پله‌های واقع بین دو پاگرد متوالی مجموعاً 1 سانتیمتر خواهد بود. در مواردی كه پله‌ای به سطح شیبدار، مانند كف پیاده‌رو منتهی شود، اختلاف ارتفاع مجاز بین دو سر آن حداكثر 8 سانتیمتر به ازای هر متر طول پله خواهد بود.

طرح و استفاده از پله‌های قوسی در راه‌های خروج در صورتی مجاز است كه حداقل اندازه كف (پاخور) هر پله در فاصله 30 سانتیمتری از باریكترین قسمت، 28 سانتیمتر بوده و اندازه شعاع قوس كوچكتر پله از دو برابر عرض آن كمتر نباشد.

استفاده از پله‌های مارپیچ در راه‌های خروج برای حداكثر 5 نفر مجاز خواهد بود، مشروط بر آنكه با رعایت ضوابط زیر طرح شوند:

الف) عرض مفید پله از 65 سانتیمتر كمتر نباشد.

ارتفاع هر پله از 24 سانتیمتر بیشتر نباشد.

ج) ارتفاع مفید روی پله (قد راه پله) از 200 سانتیمتر كمتر نباشد.

د) اندازه كف (پاخور) هر پله، در فاصله 30 سانتیمتری از باریكترین قسمت پله، حداقل 20 سانتیمتر باشد.

ه‍(‌ تمام كف پله‌ها یك شكل و یك اندازه باشد.

پلكان‌های واقع در راه خروج با شیب بیش از 1 به 15 باید در هر دو طرف دارای نرده دست‌انداز باشند. همچنین پلكان‌های عریض باید به ازای هر 75 سانتیمتر از عرض مفید خود، دست كم در یك سمت نرده دست‌انداز داشته باشند. استثنائاً پلكان‌هیا واقع در خانه‌های یك یا دو خانواری و سایر واحدهای مسكونی كوچك می‌توانند فقط در یك سمت نرده داشته باشند.

راه‌پله و پلكان‌های فرار

بر اساس ضوابط این دستورالعمل، پله‌های فرار، اعتباری به عنوان خروج اصولی ندارند و لذا استفاده از آنها در ساختمان‌هایی كه از این پس ساخته شوند، به منظور جایگزینی با خروج‌های معتبر (درگاه خروج، گذرگاه خروج، خروج افقی، پلكان خروج و ...) مجاز نخواهد بود.

پله‌های برقی و پیاده‌روهای متحرك

بر اساس ضوابط این مقررات، پله‌ها و پلكان‌های برقی و كف‌ها و پیاده‌روهای متحرك، جزو راه‌ خروج محسوب نمی‌شوند.

جهت دریافت فایل کامل نویفرت لطفا آن را خریداری نمایید

قیمت فایل فقط 4,900 تومان

برچسب ها : پروژه , پژوهش , مقاله , جزوه , تحقیق , دانلود پروژه , دانلود پژوهش , دانلود مقاله , دانلود جزوه , , پلكان‌های برقی , پله‌ها , دانلود تحقیق , نویفرت , پله‌های برقی و پیاده‌روهای متحرك , پیاده‌روهای متحرك